Gastblog: LevensvieRing

Herinner- en herdenkings sieraden is ons dagelijks werk in het atelier. Om iedere opdracht niets tekort te doen, vraag ik meestal de opdrachtgever of ze een gastblog willen schrijven. Deze opdrachtgever; Zo intens en lief … Dankbaar, dat ik dit voor haar heb kunnen en mogen betekenen… Lees haar bijzondere verhaal..

LevensvieRing

September 2022 markeerde een belangrijk moment in mijn leven: na 1,5 jaar revalideren van een ernstig verkeersongeluk had ik mijn traject in het revalidatiecentrum afgesloten. Als aandenken aan dit traject wilde ik een ring laten maken, die me dagelijks herinnert aan mijn levenskracht.

Na weken schetsen begon het idee steeds concreter te worden: het moest een ring worden van drie generaties krachtige vrouwen, namelijk van mijn oma, mijn moeder en mij. En zo kwam ik in november 2022 bij Margriet aan met een broche en oorbel van mijn oma, de verlovingsring en kettinkjes van mijn moeder en twee ringetjes die ik als kind van mijn oma kreeg.

De ontvangst door Margriet was warm: ze was geïnteresseerd in mijn verhaal en de verhalen achter de sieraden, wilde heel precies weten wat de ring voor mij moest symboliseren en was enthousiast over de schetsen die ik al had gemaakt. Ik voelde me gezien en wist dat ik deze vrouw mijn sieraden en bijzondere project durfde toe te vertrouwen.

Margriet en ik bespraken mijn schets en werkten samen een gedetailleerder ontwerp uit. Margriet deed allerlei suggesties vanuit haar vakvrouwschap, op zo’n manier dat ik haar ideeën kon combineren met de mijne en dat het tegelijkertijd ‘mijn ring’ bleef. We kwamen uit op een ring bestaande uit drie ringen die drie generaties vrouwen symboliseren, gecombineerd met drie stenen. Als basis voor de ringen gebruikten we oude gouden en zilveren sieraden en een hematiet uit de oorbel van mijn oma, die Margriet kleiner liet slijpen in een passend formaat.

De twee andere stenen koos ik uit Margriets prachtige collectie. Ze had me al verteld dat haar ervaring was dat de steen mij uitkoos, en dat bleek precies het geval. Ik werd direct getrokken door een prachtige sodaliet met allerlei tinten blauw, bruin, wit en grijs. De kleuren maakten een mooie verbinding tussen het zilver en goud. Ik wist direct dat dit mijn steen was. Als derde steen kozen we een ijsblauwe diamant, die me herinnert aan een liedje dat mijn moeder vroeger zong over mijn lievelingskleur blauw (“Ik hou van alles wat blauw is, daarom hou ik van jou”).

Tijdens het maakproces kwam ik een aantal keer bij Margriet langs. Een bijzondere stap was het walsen van het zilver. Ik had Margriet verteld dat het me leuk leek iets te doen met een breipatroon, omdat mijn oma al mijn kindertruien zelf breide. Margriet kwam op het idee om een stukje van een van mijn kindertruien in het zilver te walsen, zodat de structuur van het breisel te zien zou zijn in de ring. Het was geweldig om zelf achter de wals te mogen staan en zo een stukje van mijn ring te maken.

Extra waardevol was dat Margriet alle stappen heel mooi op foto vastlegde. Zo kon ik vrijwel wekelijks mijn familie laten zien hoe het ‘project ring’ vorderde. Helaas overleed mijn moeder tijdens het maakproces en heeft zij het eindresultaat niet meer kunnen zien. Gelukkig heeft ze enorm kunnen genieten van de tussentijdse foto’s en de wetenschap dat haar oude goud een prachtige nieuwe ring zou worden. Sinds februari 2023 heb ik mijn twee sterke vrouwen altijd om mijn vinger en word ik elke dag herinnerd aan onze levenskracht.

Dankjewel voor jouw prachtige vakwerk, Margriet!